نظر من درباره ۲۲ بهمن و اینکه چه میتوانیم بکنیم

یک راست میرم سره اصل مطلب
اول از همه این که به نظر من خیلی خوب بود که ۲۲ بهمن خشونت کمتر بود. چون دفعه بعد مردم بیشتری جرات میکنن بروند بیرون.

دوم اینکه ما شکست نخوردیم. این چیزیه که دولت میخواست القا کنه. معلومه ما رسانه نداریم اما همه حتی همه خبرگزاری های دولتی میدونستن که رسانه های دولتی ایران دروغ میگند. داخل ایران هم همه میدونند. از کجا معلوم فیلم های تلویزیون مال امروز بود. اونا تنها کاری که بلدند اینه که تو تلویزیون دروغ پخش کنند. همه میدونند دروغه و ما نباید اعصابمون را خورد کنیم.
ما به خیابان رفتیم خودمون رو نشون دادیم و اعتراض کردیم. دیگر چه می کردیم؟

سوم اینکه یک کار خوبی که میتونیم بکنیم و به نظر من کم رویش کار شده اینه:
افراد پایین سپاه را با تبلیغات مذهبی قانع کنیم که این کاری که میکنند اشتباهه و وجدانشون رو قلقلک بدیم. مثلا آقای کدیور آیه و حدیث میتونه بیاره که این اسلام نیست. الان یک عده میگویند اسلام همینه. باید بگم که من خودم به خدا اعتقاد ندارم. برای خیر خودمون باید بگیم این تفسیر از اسلام غلطه وگرنه نمیتونیم اونا رو قانع کنیم. می تونیم اعلامیه پخش کنیم و تبلیغات عقیدتی کنیم. شاید بشه تو شلوغی ها حتی اعلامیه پخش کرد که به دستشون برسه.

در پایان ببخشید که من ایران نیستم و کاری نمیتونم بکنم. اما قلبم برای ایران میتپه و منتظرم درسم تموم شه برگردم به کشورم. ببخشید اگه نظراتم شبهه روزه خوندن از بیرونه گوده.
دست بوس همه کسایی که در اعتراضات حضور پیدا میکنند